Eindelijk, na een lange reis (we moesten nog via Johannesburg) landen we dan op het vliegveld van Douala. Nee het is niet nog in aanbouw, dat lijkt alleen maar zo. Robert had voor ons de VIP behandeling geregeld dus we hoefden niet door de douane om de paspoorten te stempelen en ook niet onze koffers van de band te halen, dat werd allemaal voor ons gedaan. De chauffeur bracht ons daarna in 10 min naar ons nieuwe huis waar Robert al op ons wachtte. Julie en Fleur waren helemaal door het dolle. Ze maken nog steeds ruzie wie er nou naast papa mag zitten bij het eten.
Nu we zo dicht bij het strand wonen (toch nog een dik uur rijden), moesten we er natuurlijk direct naar toe. Regentijd of niet. Het regent veel nu maar het is ook vaak lange stukken droog. Gelukkig valt de meeste regen nog steeds snachts. Maar net nu wij naar het strand in Limbe gingen, begon het halverwege te regenen. Gelukkig was er een restaurant waar we konden schuilen. De dames vonden het toch ook wel spannend om door de stromende regen naar de wc te moeten rennen. Fleur moest steeds 'plassen'. Toch raar ondanks dat het regent is het nog wel steeds erg warm. En dat te bedenken dat het hier nu op zijn 'koudst' is. Julie en Fleur lopen het liefst in hun onderbroek rond thuis.
Dit is het dan ons huis voor de komende periode. Nu ik, op jacht naar een beter gasfornuis, ook andere huizen en apparenten van binnen heb gezien, is dit toch wel een van de betere huizen die je kan hebben hier. Mooi ruim en licht door alle ramen. Die roze marmeren vloer valt hopelijk straks mee als onze eigen meubels erin staan. Verwachte aankomst datum 10 sept. Nu staat er nog veel zwaar donker hout met oud roze meubilair in. Robert heeft nog het hek laten zetten om het zwembad en ook alle ramen van horren voorzien.
De stad is wel heel mooi groen en exotisch. Veel bomen die de door vocht aangetaste muren van huizen een beetje proberen te verbergen. Vanmorgen zijn we door de stad gereden om een beetje onze eigen weg proberen te vinden. Veel kleine winkeltjes de van alles en nog wat verkopen. Boodschappen doen is dan ook een hele missie. Fruit en groente heb je zo gehaald, dat wordt overal volop aangeboden in groentewinkels of markten. Maar vervolgens is onze hulp de hele ochend bezig om ze schoon te maken alvorens ze in de koelkast kunnen. En Julie kan dus niet zomaar een worteltje van de groenteboer eten. Voor brood (soort grote en brede baguette) moet je naar de bakker, voor vlees naar de slager en voor de overige dingen minimaal naar 2 andere winkels. Natuurlijk liggen die winkels niet in de zelfde straat. Maar met de chauffeur is het dan ook wel weer makkelijk. Ik noem de winkel en word voor de deur ervan afgezet, hij wacht op ons en rijdt ons vervolgens weer door naar de volgende.
Fleur in ons prieeltje. Nu nog even verboden gebied. Door de regen staat het gras onder water (het water stroomt er letterlijk soms af) en dus een ideale broedplaats voor muggen. Uiteraard bedenk je dit pas als je ziet dat Fleur door de muggen is gebeten. Nu maar hopen dat het niet de malaria muggen waren. Gelukkig heeft het huis nu horren, slaapt ze in een muggentent en is de airconditioning aan. Als ze nu nog geprikt wordt...
Eindelijk, na een lange reis (we moesten nog via Johannesburg) landen we dan op het vliegveld van Douala. Nee het is niet nog in aanbouw, dat lijkt alleen maar zo. Robert had voor ons de VIP behandeling geregeld dus we hoefden niet door de douane om de paspoorten te stempelen en ook niet onze koffers van de band te halen, dat werd allemaal voor ons gedaan. De chauffeur bracht ons daarna in 10 min naar ons nieuwe huis waar Robert al op ons wachtte. Julie en Fleur waren helemaal door het dolle. Ze maken nog steeds ruzie wie er nou naast papa mag zitten bij het eten.
Nu we zo dicht bij het strand wonen (toch nog een dik uur rijden), moesten we er natuurlijk direct naar toe. Regentijd of niet. Het regent veel nu maar het is ook vaak lange stukken droog. Gelukkig valt de meeste regen nog steeds snachts. Maar net nu wij naar het strand in Limbe gingen, begon het halverwege te regenen. Gelukkig was er een restaurant waar we konden schuilen. De dames vonden het toch ook wel spannend om door de stromende regen naar de wc te moeten rennen. Fleur moest steeds 'plassen'. Toch raar ondanks dat het regent is het nog wel steeds erg warm. En dat te bedenken dat het hier nu op zijn 'koudst' is. Julie en Fleur lopen het liefst in hun onderbroek rond thuis.
Dit is het dan ons huis voor de komende periode. Nu ik, op jacht naar een beter gasfornuis, ook andere huizen en apparenten van binnen heb gezien, is dit toch wel een van de betere huizen die je kan hebben hier. Mooi ruim en licht door alle ramen. Die roze marmeren vloer valt hopelijk straks mee als onze eigen meubels erin staan. Verwachte aankomst datum 10 sept. Nu staat er nog veel zwaar donker hout met oud roze meubilair in. Robert heeft nog het hek laten zetten om het zwembad en ook alle ramen van horren voorzien.
De stad is wel heel mooi groen en exotisch. Veel bomen die de door vocht aangetaste muren van huizen een beetje proberen te verbergen. Vanmorgen zijn we door de stad gereden om een beetje onze eigen weg proberen te vinden. Veel kleine winkeltjes de van alles en nog wat verkopen. Boodschappen doen is dan ook een hele missie. Fruit en groente heb je zo gehaald, dat wordt overal volop aangeboden in groentewinkels of markten. Maar vervolgens is onze hulp de hele ochend bezig om ze schoon te maken alvorens ze in de koelkast kunnen. En Julie kan dus niet zomaar een worteltje van de groenteboer eten. Voor brood (soort grote en brede baguette) moet je naar de bakker, voor vlees naar de slager en voor de overige dingen minimaal naar 2 andere winkels. Natuurlijk liggen die winkels niet in de zelfde straat. Maar met de chauffeur is het dan ook wel weer makkelijk. Ik noem de winkel en word voor de deur ervan afgezet, hij wacht op ons en rijdt ons vervolgens weer door naar de volgende.
Fleur in ons prieeltje. Nu nog even verboden gebied. Door de regen staat het gras onder water (het water stroomt er letterlijk soms af) en dus een ideale broedplaats voor muggen. Uiteraard bedenk je dit pas als je ziet dat Fleur door de muggen is gebeten. Nu maar hopen dat het niet de malaria muggen waren. Gelukkig heeft het huis nu horren, slaapt ze in een muggentent en is de airconditioning aan. Als ze nu nog geprikt wordt...
