Woensdag ochtend 6.30 u melden in het ziekenhuis voor een schoonmaak van de sinussen, meteen maar even kijken of de buisjes nog goed zitten en kijken hoe het met de neusamandelen staat. Fleur vond de ziekenhuis pyama wel stoer en had geen last van het vroege opstaan. Pas toen we op het bed voor de OK zaten en ze om haar drinken vroeg, wat ze dus niet mocht, huilde ze voor het eerst. De anestesist heeft haar heel rustig bij mij op schoot in slaap gebracht. Na een half uurtje kwam de dokter uit de ok, neusamandelen zagen er niet goed uit, of hij ze er maar uit kon halen. Doen dus. De buisjes in de oren waren niet meer schoon te poetsen, dus eruit en nieuwe erin (kort houdbare deze keer) en de sinussen uitgespoeld. Een uur later lag Fleurtje op mijn schoot uit te huilen van de narcose. Ze had veel slijm en nog een beetje bloed bij haar neus. De anestesist had ook alvast het infuus voor de rocephin (vloeibare antibiotica, antibioticum der antibioticum) op haar handje aangebracht en helemaal ingezwachteld. Fleur voelde zich heel zielig. Veel geslapen smiddags en vandaag gaat het heel goed met haar.
Vanmorgen heeft ze bij het wegbrengen van Julie naar school iedereen haar arm laten zien. Heel interessant! Direct daarna doorgereden naar het ziekenhuis (45 min rijden) voor haar 2e rocephin shot. De zuster deed het heel goed en hoefde Fleur dus geen pijn te doen. Morgen weer. Als de dokter het morgen goed vindt gaan, zijn we klaar. Anders zaterdag en zondagochtend ook nog een keer.